Bu yaz ben en sonunda 21 yaşına bastı diyorum en sonunda çünkü üniversitede üç yıl ve yurtdışında bir sömestr sonra, evde yasal olarak alkol alabilme ayrıcalığı uzun bir süre geliyordu. İşte Londra'da ikindi çayında earl grey ve şampanya yudumlarken bir rüya gerçek oldu. Ama şimdi bunu kendi evimin rahatlığında yapabilirim.
Fotoğraf: Alexa Gambero
Yeni şeyler yapmak bana her zaman heyecanla ilgili belirli bir endişe seviyesi getiriyor. Roma'daki sömestrim boyunca İtalyan marketlerinde şarap satın alırken biraz endişeli olduğumu hatırlıyorum, ama hiç kart almadım, bu da paramı teslim etmekten daha fazla memnun olmamı sağladı.
Amerika'da yasal içki içme çağına geldiğimde, onlara geçerli bir kimlik sunduğuma inanmak istemeyen bu kadar çok barmen ve garsonla karşılaşmayı beklemiyordum. 21 yaşına bastıktan sonra ilk California kimliğimi verdiğimde garson bana hangi gün olduğunu sordu. Bu, bir hafta sonra annem ve ikiz kız kardeşimle bir barda tekrar oldu. Doğum günümüzün tarihi geçti, bu da yasal bir alkol tüketicisi olabileceğim anlamına geliyordu.
Belki de en utanç verici ve kafa karıştırıcı alkol satın alma deneyimi, tüm ailemle bir restoranda yaşandı. Beşimiz oturup menüye bakıyorduk ve ailem bir şişe şarap sipariş etti. Garson kaç kişinin içeceğini sordu ve annem ikizimi ve beni işaret ederken dört dedi (Küçük kız kardeşimiz bariz yasal nedenlerden dolayı katılamadı.)
Garson, 'Ve buradaki herkes 21 yaşında mı?' Diye sormaya devam etti. Kız kardeşim ve ben ikimiz de evet dedik ama bize sormuyordu. Annemize soruyordu. Bu yüzden, birkaç hafta önce 21. yaş günümüz olduğunu ve bize hizmet etmesinin onun için uygun olduğunu söyledi.
Bütün bu etkileşim aslında bazı insanlar için normal olabilir, ama olması gerektiğini düşünmüyorum. Kimliğim üzerimde vardı ve garson görmek isteyebilirdi. Bunun yerine, 21 yaşında bir çocuk gibi davranmaya çalıştığım için beni kefaletle çıkarabilmek için aileme baktı.
Fotoğraf: Alexa Gambero
Alkol almak benim için ahlaki bir mesele değil. Bunun yerine, bir kimlik sorunu oldu. Ben de bir sonraki kişi kadar kart alıyorum, ancak kimliğimi her verdiğimde bu kadar çok soruyu yanıtlamaktan çekiniyordum. Sahte değil, bu yüzden olduğu gibi davranılmamalı. Barmenler gerçek ev adresimi, doğum günümü ve kilomu görebilir. Daha ne bilmeleri gerekiyor?
Bana patronluk taslamaktan kaçınmak için su tutmaya çalışıyorum. Bu, su sipariş etmenin bir sorun olduğu anlamına gelmez. Onun tamamen sağlıklı ve ücretsizdir. Barda su veya alkolsüz içecek sipariş etme seçimi kişisel olması gereken bir karardır - hiç kimse zorbalığa maruz kalmamalı. (Bunu yeterince vurgulamıyorum.)
Barlarda panik, gerginlik, kaygı ve korku duyguları yaşadım ve bunların hepsi kimliğimi teslim etmeden önce. Sonra, kimlik kanıtımdan vazgeçtiğimde, aşağılanıp dışarı çıkmak istemediğim noktaya kadar sorgulandım. Bir dahaki sefere, almak isterim cin tonik küçümseme olmadan.
