İster inanın ister inanmayın, yalnız yeme korkunuz oldukça meşru. Tüm korkular gibi, bu fobinin adı da süper uzun ve neredeyse söylenemez. Solomangarephobia, toplum içinde tek başına yemek yemekte zorlanan herkese verilen isimdir. Açıkçası, arkadaşlarımız bizimle öğle tatillerini iptal etmek zorunda kaldıklarında hepimiz kendimizi burada ve orada yalnız hissediyorduk, ancak fiziksel olarak tek başına yemek yemekte gerçekten zorlananlarınız için, birkaç püf noktasını paylaşmak istiyorum. Ticaret.
Ben şahsen bir Solomangarephobicim. Sanırım bir keresinde kötü kızlar içinde bir Lindsey Lohan bile çektim ve banyoda öğle yemeği yedim. Evet, o kadar kötü.
Ama üniversiteye başladığından beri işler daha iyi hale geldi. Lisede olduğu gibi kesin bir öğle yemeği masası yoktur ve insanlar yemek programları konusunda çok daha rahattır, bu yüzden daha çok 'her erkek (veya kadın) kendileri için' bir tavırdır. Yine de yardım edemiyorum ama tek başıma herhangi bir yere oturup konuşacak kimsem olmadığı için kendimi garip hissediyordum.
Semptomlar
Fotoğraf Isabelle Chu
Ben doktor değilim, bu yüzden beni (hepsini) ciddiye almayın, ancak bir Solomagarephobic'in bazı semptomları şunları içerebilir:
- Herhangi bir yemek mekanında pencerenin yanında bulunan tüm sayaçları anında taramak
- Sizinle masasını paylaşmaktan çekinmeyecek (arkadaş canlısı) tek bir kişiyle olası masaları taramak. Çünkü bir şekilde beyninizde, bir yabancıyla yemek tek başına yemekten daha iyidir.
- Asla gerçek bir restoranda yalnız yemek yemeyin - sadece kafeler kabul edilebilir
- Asla, hiçbir koşulda, kulaklığınızla yolları ayırmayın
Solomangarephobia ile nasıl yaşanır
Fotoğraf Isabelle Chu
bir suşi rulosunda kaç tane karbonhidrat var
Melodramatik tonu mazur görün, ama bir kez Solomangarefobik olduğunuzda, her zaman bir Solomangarefobik olduğunuzu düşünüyorum. Taylor Swift'in söyleyebileceği gibi 'vazgeçmenin' bir yolu yok. Yapabileceğiniz en iyi şey, arkadaşınız sizinle öğle yemeği için her meşgul olduğunda mini kalp krizine yaklaşmadan bunu başarmaktır.
Öncelikle sizi korkutmalarına izin vermeyin. Etrafınıza bakmayın veya başkalarının bu konuda ne yaptığını, ne düşündüğünü veya yediğini umursamayın - sadece tabağınızdaki her şeye konsantre olun. Kelimenin tam anlamıyla ve mecazi olarak.
Telefonuna yapışmış o kişi olmayın. Yemeğinizin tadını çıkarmayacaksınız ve muhtemelen birisine amaçsızca mesaj atıyorsunuzdur. Bunun yerine, ödevinizi / kitabınızı / kibarlığınızı yanınızda getirin ki, eğlenceli olmasa da, zamanınızı gerçekten verimli bir şekilde kullanırsınız.
Bir parkın yakınında veya dışarıda olduğunuz için şanslıysanız, orada bir şeyler atıştırın. Bir şekilde dışarısı, en azından bana göre, daha az klostrofobik, daha az 'Seni yalnız yemek yediğin için yargılıyorum' ve ayrıca biraz manzara ve temiz hava ile yemek yemenin zararı olmaz.
Fotoğraf Isabelle Chu
Bu son ipucu muhtemelen en korkutucu olabilir. Bu düşünceden hâlâ korkuyorum, ama korkunuzu yenmenin en iyi yolu, kendi başınıza daha sık yemek yeme pratiği yapmaktır. Yiyeceklerin tadını çıkarmak gerekiyor. Solomangarefobinizin sizi ya da yemeğinizi hapsetmesine izin vermeyin.
