Bu Haziran ayında yaptığım en fiziksel zorluklardan birine katıldım. İlk yarı Ironman'ımla yarışmak için Kanada'daki Mont-Tremblant Quebec'e gittim. Bir triatlon türü olan yarı Ironman, 1,2 millik bir yüzmenin ardından 56 millik bir bisiklet yolculuğu ve bir yarı maratondan oluşur. Bu, en uzun ikinci tipik triatlon, daha önce bahsedilen tüm mesafelerin iki katına çıktığı tam bir Ironman.
Bu etkinliğe hazırlanmak aylarca süren hazırlık ve eğitim gerektirir. Bununla birlikte, yaptığınız egzersiz ve antrenman miktarına rağmen, beslenme, iyi yarışmak ve sağlıklı yarışmak için çok önemli bir anahtardır. İşte yarışıma giden hafta boyunca yediklerimin, yarış sırasındaki beslenmemin ve yarış sonrası kutlamamın bir dökümü.
Fotoğraf Abby Capella
Önce
Bir yarışa giden günler, oyun günü performansı için çok önemlidir. İhtiyacınız olan her şeyi aldığınızdan ve ihtiyacınız olmayan şeylerden çok azını aldığınızdan ve midenizi üzebilecek birçok tuhaf / yeni şeyi yememeye dikkat ettiğinizden emin olmalısınız. Bir bisikletle 30 mil uzaktayken isteyeceğiniz son şey korkunç bir mide-bağırsak sorunu.
Bir hafta önce
Yarıştan önceki hafta beslenme, performansımı gerçekten etkileyebilir. Vücuduma ne soktuğumun bilincinde olmaya çalıştım. Yarıştan önceki hafta, aynı zamanda gittikçe azalmaya başladığım zamandı (büyük gün için vücudumu dinlendirmek için egzersiz rejimimi küçültmek), bu yüzden vücudum kadar çok kalori yakmadığım için fazla yememeye dikkat etmeliydim. alışmıştı.
Yarıştan birkaç gün önce vücuduma daha fazla karbonhidrat almaya odaklanmaya başladığım zamandı. Bu çaptaki bir yarış için, önceki gece bir spagetti yemeği işe yaramayacaktı. Enerji depolarımı çok önceden oluşturmaya başlamam gerekiyordu. Kemerinin altında iki Ironman bulunan tecrübeli bir triatlet olan annem, yarış sırasında herhangi bir dürtüden kaçınmak için elyafı kesmeye başlamamı tavsiye etti.
Fotoğraf Abigail Wang
Önceki gün
Yarıştan bir gün önce beslenme bir yarışı başlatabilir veya bozabilir. Çok fazla yemeden doğru miktarda yiyecek aldığımdan emin olmak istedim. Bu gün zor, çünkü sinirler çarpmaya başlıyor ve tek yapmak istediğin ağzına on kilo dondurma sokmak ama yapamazsın çünkü ertesi gün kendini berbat hissedeceksin.
Günün en büyük öğünü kahvaltıydı. Bir yarıştan önceki sabah büyük bir yemek yemek, tüm yiyeceklerin enerji depolarına dönüşmesine izin verirken, sizi ertesi sabah (yarış günü) uyandığınızda iğrenç hissetmekten kurtarır.
Kanımızı akıtmak için nazik ve kısa bir çalışmadan sonra, annem ve ben yeryüzündeki son yemeğimizmiş gibi ziyafet verdiğimiz otelin kahvaltısına gittik. Yedim: ceviz, çilek ve şurupla doldurulmuş iki mini waffle bir gözleme yumurtası kuru üzümlü yulaf ezmesi bir mini hamur işi Tereyağlı 2 parça kuru üzümlü tost iki bardak portakal suyu, bir bardak elma suyu ve biraz domuz pastırması. Tabaklarımız o kadar canavarcaydı ki tam anlamıyla ortada zirveye ulaştılar.
Gif giphy.com'un izniyle
Ertesi günün delicesine sıcak olacağının (90 derecenin üzerinde) olduğunun farkındaydık, bu yüzden yarış sırasında çok fazla terlememek için yiyeceğimizin üzerine olabildiğince fazla tuz koyduk. Bunu aklımda tutarak, o gün de birkaç tuz sekmesi açtım.
Saat 4 sularında açlık yeniden başladı. Bu yemek annemin yeminli bir kuralıydı - beyaz ekmek üzerine hindi sandviçi. Bununla birlikte, biraz patates cipsi (tuz için) yedik ve her biri bir Oreo ile bitirdik. Bu yemek küçük ve erkendi, bu yüzden kendimizi hafif ve sabah gitmeye hazır hissedecektik. Yedide yattım ve harikaydı.
Sabahı
Bir yarış sabahı kahvaltısı bu noktada benim için ritüeldir. Başlamadan yaklaşık 2,5 saat önce bir muz ve bir beyaz simidin yarısını yedim. Bu yemeği seviyorum çünkü karbonhidratlı ve sindirimi kolay. Ayrıca her şey hakkında delicesine batıl inançlara da kapıldım.
Flickr.com aracılığıyla Jared ve Corin tarafından fotoğraf
Sırasında
Pek çok insan (ben triatlon yapmaya başlamadan önce ben) dayanıklılık olayları sırasında beslenmeyi düşünmeyebilir, ancak sporcuların hareket etmeye devam etmek için ihtiyaç duydukları tüm besinlerle vücutlarını sürekli olarak beslemeleri son derece önemlidir. İnsanlar bunu birkaç şekilde ele alıyor. Her sporcunun farklı olduğunu ve markalar, ürünler ve tatlar konusunda kendi tercihleri olduğunu bilmek önemlidir.
vanilya yerine ne kullanabilirim
Aşağıdakiler, yarışımı beslemek için kullandığım şeydi.
Yüzmek
Açıkçası yüzme sırasında hiçbir şey yemedim. Ancak, geçişteyken ve bisiklete binmek üzereyken, bir tuz şeridi aldım ve bir vanilya fasulyesi yedim GU enerji jeli Önümüzdeki uzun yolculuğa çıkmam için.
Bisiklet
Bisiklet kolayca yarışın en uzun kısmı olacaktı ve sürüş sırasında beslenme inanılmaz derecede önemliydi. Çok sıcak olduğu için, sahip olduğum suyun tamamı meyve kokteyli aromalıydı. Nuun tabletleri , elektrolit sağlamak için.
Tüm yarış boyunca yoğun sıcaklıkla başa çıkma stratejim, her saat bir tuz tableti ve iki saatte bir elektrolit tableti almaktı. İkisini aynı anda almamam için bu kez sendeledim. Ayrıca sürekli olarak Nuun suyumu yudumladım.
çok fazla kafein içtiğinde ne yapmalı
Bisikletle yaklaşık 1.5 saat kala, başka bir GU aldım. Bu sefer, çok lezzetli olan çikolatalı fıstık ezmesini tercih ettim (GU'nun büyük bir hayranıyım, tamam). 50. milden biraz önce (yaklaşık 3 saat sonra) katı yiyecekler yememenin etkilerini hissetmeye başlamıştım, kaslarımın yorulması ve aşırı sıcak. Hemen hindistancevizi kaju için uzandım Bonk Kırıcı ve birkaç ısırık aldı. 'Gerçek' yiyeceğin varlığı bir rahatlamaydı.
Fotoğraf Abby Capella
Koşmak
Koşu, yarışın açık ara en zor kısmıydı. Isı çok saçma ve kendimi çok yorgun hissediyordum. Neyse ki, her milde dinlenme molaları vardı ve her birinde durdum, böylece spor sutyenimi ve şapkamı koymak için buz alabilirdim.
Biraz üzüm aromalı Powerade'i suyla karıştırmaya karar verdim, çünkü Nuun meyveli punçtan bıkacağımdan korkuyordum. Bu kararı verdiğim için çok mutluyum. Koşunun ilk yarısında, annemin yanından geri döndüğümde, tüm tatlı şeylerden kaynaklanan mide bulantısı duygularıyla biraz koşuyordum / yürüyordum ve biraz mücadele ediyordum. Yardım istasyonlarında mide bulantısına yardım etmek için dağıttıkları kolayı yudumlamamı söyledi.
Ne yazık ki, bu her şeyi daha da kötüleştirdi. Daha fazla GU'nun yardımcı olabileceğine karar verdim, bu yüzden tuzlu karamel aromalı GU'ma (kelimenin tam anlamıyla en iyi lezzet) ulaştım. Kalorilerin varlığı yardımcı olurken mide bulantısı azalmadı. Koşu için geri dönüşe vardığımda, geri dönerken yalnızca su yudumlamaya karar verdim.
Fotoğraf Abby Capella
Sonra
Bitiş çizgisini geçmek muhtemelen hayatımın en gurur verici anlarından biriydi. Gülümsemeyi durduramıyordum ve neredeyse sevinçle ağlıyordum çünkü sonunda bitti ve başarının farkına varmıştım. İşin garibi, en son istediğim şey yemekti. Piknik masasına oturdum ve annem ne istediğimi sorduğunda su için yalvardım.
Bir süre sonra otel odamıza döndüğümüzde, sinirlerim nihayet yerleşti ve açlık bastırdı. Ben biraz tatlandırılmış çedar peyniri ve tuzlu kraker balığı tercih ettim. Bu noktada aklım, Mont-Tremblant'da kaldığım süre boyunca istediğim her şeyi yemekti.
O gece akşam yemeği için ton balıklı salatalı sandviç aldım çünkü menüde gördüğüm ilk şeydi ve aç karnıma lezzetli geliyordu. Ayrıca, yarış sonrası yemeğimin bir parçası olacağına dair kendime söz vermiştim. Doğum yeri olan Kanada'dayken ilk suratımı saklıyordum. Kesinlikle hayal kırıklığına uğratmadı.
Fotoğraf Abby Capella
Bu yarı Ironman'ı yapmak benim için gerçekten harika bir deneyimdi. İlle yemeğe odaklanmam gerekmese de, meydan okumayı tamamlama becerim üzerinde önemli bir etkisi oldu. Çoğunlukla, bedenlerimizin onlara doğru davranırsak ve çok çalışırsak çok şey yapabileceğini öğrendim.
Koşmaya, triatlonlara, bisiklete binmeye, Spartalı yarışlara, ağırlık kaldırmaya veya benzeri bir şeye atlamayı düşünüyorsanız, iki kez düşünmeyin. Kendinizi sürekli etkileyecek ve kendinizle inanılmaz derecede gurur duyacaksınız. Ayrıca bu güzelliğe benzer şeyleri yemek konusunda biraz daha az kötü hissedeceksiniz:
Fotoğraf Abby Capella
